نام محصول: Great Masters (1DVD) - اورجینال

قیمت: ۱۵,۰۰۰ تومان

شناسه فروشنده: 41250002

شناسه کالا: 6783

درصد : 50

روش خرید: برای خرید Great Masters (1DVD) - اورجینال ، پس از کلیک روی دکمه خرید پستی و تکمیل فرم سفارش، ابتدا محصول یا محصولات مورد نظرتان را درب منزل یا محل کار تحویل بگیرید، سپس وجه کالا و هزینه ارسال را به مامور پست بپردازید. جهت مشاهده فرم خرید، روی دکمه خرید پستی کلیک کنید.

قیمت: ۱۵,۰۰۰ تومان

پرداخت پول پس از دریافت کالا

نام محصول: تصاویر مدل های پرده و والان - اورجینال

قیمت: ۱۵,۰۰۰ تومان

شناسه فروشنده: 41250002

شناسه کالا: 6945

درصد : 50

روش خرید: برای خرید تصاویر مدل های پرده و والان - اورجینال ، پس از کلیک روی دکمه خرید پستی و تکمیل فرم سفارش، ابتدا محصول یا محصولات مورد نظرتان را درب منزل یا محل کار تحویل بگیرید، سپس وجه کالا و هزینه ارسال را به مامور پست بپردازید. جهت مشاهده فرم خرید، روی دکمه خرید پستی کلیک کنید.

قیمت: ۱۵,۰۰۰ تومان

پرداخت پول پس از دریافت کالا

نام محصول: بسته آموزشی تردستی حرفه ای - اورجینال

قیمت: ۱۵,۰۰۰ تومان

شناسه فروشنده: 41250002

شناسه کالا: 7060

درصد : 50

روش خرید: برای خرید بسته آموزشی تردستی حرفه ای - اورجینال ، پس از کلیک روی دکمه خرید پستی و تکمیل فرم سفارش، ابتدا محصول یا محصولات مورد نظرتان را درب منزل یا محل کار تحویل بگیرید، سپس وجه کالا و هزینه ارسال را به مامور پست بپردازید. جهت مشاهده فرم خرید، روی دکمه خرید پستی کلیک کنید.

قیمت: ۱۵,۰۰۰ تومان

پرداخت پول پس از دریافت کالا

نام محصول: پکیج طلایی قویترین نرم افزار نت نویسی - اورجینال

قیمت: ۱۵,۰۰۰ تومان

شناسه فروشنده: 41250002

شناسه کالا: 7068

درصد : 50

روش خرید: برای خرید پکیج طلایی قویترین نرم افزار نت نویسی - اورجینال ، پس از کلیک روی دکمه خرید پستی و تکمیل فرم سفارش، ابتدا محصول یا محصولات مورد نظرتان را درب منزل یا محل کار تحویل بگیرید، سپس وجه کالا و هزینه ارسال را به مامور پست بپردازید. جهت مشاهده فرم خرید، روی دکمه خرید پستی کلیک کنید.

قیمت: ۱۵,۰۰۰ تومان

پرداخت پول پس از دریافت کالا

یکی از کشو‌های مربوط به آرشیو گاه‌شماری» مورنین؛ این آرشیو بیشترِ فضای محل زندگی او را پر کرده است، مکانی که شبیه به انباری است.

مورنین یک بار ابراز پشیمانی کرده از این که اجازه نداده بود ناشران محترم همۀ نوشته‌هایم را به صورت مقاله چاپ کنند». برای او نویسنده همیشه در متن حضور دارد؛ بنابراین برای پژوهشگرِ با پشتکاری که موضوع رساله‌اش درباره آثار مورنین است، دیدن مورنین و محل زندگی‌اش مسلماً ارزش هرمنوتیکی قابل توجهی خواهد داشت. زندگی مورنین، داستان‌های او، و محل زندگی‌اش به‌طور انکارناپذیری در هم تنیده‌اند: زیبایی و انزوای مناطق ایالت ویکتوریا، دریایی آرام از علفزاران زردرنگ که یادآور تصویر مراتع در کتاب‌های درسی است. از این رو ملاقات او در گوروک هم مانند سفری علمی است و هم خوانشی دقیق از آثار او محسوب می‌شود.

چند هفته بعد از اینکه سفرم به گوروک ترتیب داده شد و پیش از اینکه عازم استرالیا شوم، یکی از ناشران آمریکاییِ آثار مورنین به من گفت: چرا برای جرالد یک پیامک نمیفرستی؟ (بعد از اینکه مورنین به گوروک نقل مکان کرد، پسرانش اصرار کردند که او یکی از استراتژی‌های دیرین خود که در سخنرانی نیوکاسل به آن اشاره کرده بود را زیر پا بگذارد و یک تلفن همراه بخرد). مورنین نگران بود، چون هیچ خبری از من نشده بود. من به اشتباه گمان کرده بودم که او دوست ندارد خبرنگاری، مگر در واقع ضروری مزاحمش بشود. اما پنج دقیقه بعد از اینکه یک معرفی اجمالی از خودم برایش فرستادم، در پیامی بلند بالا پاسخ داد: خیلی خوشحالم که پیامی از طرف شما دریافت کردم. به شما قول چیز‌های زیادی می‌دهم. در برخی محافل مرا آدمی کناره‌گیر و منزوی می‌شناسند، تنها به خاطر این که در جشنواره‌های ادبی شرکت نمی‌کنم و از صحبت کردن با روشنفکران قلابی []که اکثر نویسنده‌ها با آن‌ها حرف می‌زنند طفره می‌روم. اما من با چیزی که آن‌ها می‌گویند خیلی فرق دارم و نظر دیگران برایم اهمیتی ندارد، در برخورد با آدم‌های بی‌تکلف و خالص مثل همین پیرمرد‌هایی که هر هفته با هم گلف بازی می‌کنیم، خوش‌رو و خودمانی‌ام». بعد از فرستادن چند سؤال درباره زمان‌بندی برنامه، او مکالمه را این‌طور تمام کرد باز هم می‌گویم، قول می‌دهم مصاحبه‌ای داشته باشیم که شبیه هیچ کدام از مصاحبه‌هایی که تا به حال انجام داده‌ای نباشد».

در یکی از داستان‌های مورد علاقه ام از مورنین، زهر گران‌بها» ۳ که در سال ۱۹۸۵منتشر شد، راوی نویسنده‌ای جویای نام است، و نگران این که مبادا الکلی شود. با ناراحتی در یک مغازۀ کتاب دست دوم فروشی پرسه می‌زند و دفترچه‌ای با عنوان ۱۹۰۰-۱۹۴۰. نویسندگانی که ناعادلانه گمنام ماندند» را در دست دارد و نگران میراث خودش است، البته کمی زودهنگام، چرا که هنوز چیزی چاپ نکرده است. پیرنگ به همین منوال پیش می‌رود، تا اینکه شخصیت اصلی صحنه‌ای از آینده‌ای دور را تجسم می‌کند: سال ۲۰۲۰ (داستان در سال ۱۹۸۰ اتفاق می‌افتد). در ذهنش مردی را می‌بیند که روبه‌روی دیواری از قفسه‌های کتاب ایستاده و به جلد پشت آخرین نسخۀ باقی‌مانده از رمانی چشم دوخته که ۴۰ سال پیش نوشته شده است. این مرد کتاب را خوانده است، اما تلاش می‌کند از متن آن چیزی به خاطر بیاورد، هر چیزی، جمله‌ای، تصویری (این کار از تمرین‌های مورد علاقۀ مورنین واقعی است). در ادامه، در پنج صفحۀ عجیب، راوی از موضوع اصلی منحرف می‌شود و مغز انسان را همچون یک صومعۀ کارتوزیان تصور می‌کند که در آن راهبه‌ها وظیفۀ نگهداری از خاطرات را بر عهده دارند. سرانجام به خوانندۀ تصورشده در آینده باز می‌گردد که هیچ چیز از کتاب را به یاد نیاورده است، کتابی که در واقع اثرِ خودِ راوی است: مرد دوباره جام خود را پر کرد و به مزه‌مزه کردن زهر گران‌بهای قرن بیست‌ویکمی ادامه داد. او به اهمیت فراموشی‌اش پی نبرد، اما من آن را درک کردم. می‌دانم که دیگر هیچ‌کس هیچ چیز از نوشته‌های من به خاطر نمی‌آورد».

با اینکه تنها کمتر از دو سال به دیستوپیای تصورشدۀ مورنین باقی مانده، خوشبختانه نشست گوروک هنگامی برگزار شد که موج به تأخیر افتادۀ علاقمندی به آثار او شکل گرفته بود. در ایالات متحده امریکا، سابقۀ انتشار آثار مورنین به‌قدری ناچیز است که می‌شود آن را نادیده گرفت؛ تا اینکه یک انتشارات کوچک، رمان مزرعۀ جو۴ او را در سال ۲۰۱۱ منتشر کرد. این ماه، انتشارات فرار، استراوس و جیرو۵ مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه مورنین با عنوان سیستم استریم۶ و یک رمان تازه از او با عنوان مناطق مرزی را به چاپ خواهد رساند.

پیچیدگی دسته‌بندی آثار مورنین مشخص می‌کند که چرا او حتی در میان کتاب‌خوان‌ها، نویسندۀ شناخته‌شده‌ای نیست. پس آیا هنرمندی حاشیه‌ای است؟ یا یک استاد سبک پست‌مدرن است؟ یا هردو؟ یا هیچ‌کدام؟ درست است که مورنین برای پروست احترام زیادی قائل است، اما کاخ‌های تودرتو و استادانۀ حافظۀ او، جنس خاص خودشان را دارند. مورنین در جمله‌بندی هایش به دقتِ دستوریِ سفت و سختی قائل است، و تکرار را چنان به کار می‌گیرد که به وردگویی شبیه می‌شود (مثل ترجیحش برای تکرار اسم‌ها به جای استفاده از ضمیر)؛ سبکی هیپنوتیزم‌کننده با طنزی خشک، یا دست کم آگاه به شیوه‌هایی که طنزش می‌تواند سرگرم‌کننده باشد. در سال ۱۹۹۰ مجلۀ لندن ریویو آو بوکس نامۀ عجیب‌وغریبی از مورنین چاپ کرد: سردبیران عزیز، فرانک کرمود جمله‌ای از توماس پینچن نقل می‌کند که به گفتۀ او جمله‌ای بسیار طولانی است (لندن ریویو آو بوکس، ۸ فوریه، ۱۹۹۰). قطعه‌ای که در ادامه نقل می‌شود، یک جمله نیست، بلکه شامل قطعه‌ای ۶۶ کلمه‌ای است که پس از آن یک ویرگول می‌آید و سپس سلسله عبارت‌هایی که نه بخشی از جملۀ قبلی‌اند و نه به‌خودی خود یک جمله محسوب می‌شوند».

مورنین زمانی خودش را نویسنده‌ای تکنیکی» توصیف کرد و منظورش از تکنیکی را این طور توضیح داد: من در بازنمایی تصاویر ذهنی‌ام که تنها دستمایه‌های من هستند» با سخت‌گیری و دقت همۀ تلاش خود را روی کاغذ سفید به کار می‌بندم. او اغلب از داستان‌های خود با عنوان گزارش یاد می‌کند. به نظر من او بیشتر شبیه کارآگاهی است که در مقابل تابلویی پر از سرنخ‌ها و مدرک‌ها قدم می‌زند. آثار داستانی مورنین معمولاً روند مشابهی دارند؛ به این صورت که اغلب گِرد یک تصویر که نصفه و نیمه به یاد آمده شکل می‌گیرند، تصویری به سادگی رنگ لباس یک سوارکار مسابقه، درحالی که به مسیر مسابقه‌ای پرشور در بندیگو، شهری در ایالت ویکتوریا نگاه می‌اندازد. به دنبال این تصویر خاطراتِ دیگر می‌آیند: حکایت‌ها، ماجرا‌های شخصی، قصه‌های کوتاه خنده‌دار یا غم‌انگیز به صورت داستان در داستان. همۀ این‌ها ممکن است پرت و پراکنده به نظر برسند، تا اینکه وسواس روش‌مند مورنین در بازجویی از خودش آشکار شود. او در دوردست‌ترین خاطراتش به دنبال سرنخ‌ها، معانی پنهان، و جزئیاتی می‌گردد که ممکن است از قلم افتاده باشند. گمراهی‌ها از موضوع اصلی، خود تبدیل به موضوع اصلی می‌شوند و در پایان، از آنچه در کارگاه‌های داستان‌نویسی یاد می‌دهند خبری نیست؛ درعوض در لحظه‌ای هیجان‌انگیز، وقتی که دایره‌ها و فلش‌ها عکس‌های روی دیوار اتاق نشیمن را به هم متصل می‌کنند، شبکه‌ای از پیوند‌ها ایجاد می‌شود که پیش از این دیده نشده بودند.

برای تازه‌کار‌ها بهترین نقطۀ شروع برای خواندن آثار مورنین، کتاب جامع سیستم استریم است. برخی از داستان‌های این کتاب فرم‌های قابل تشخیص‌تری دارند، برای نمونه، در داستان معاملۀ زمین» ۷، کل تاریخ استعمار استرالیا به یک حکایتِ کوتاهِ بورخسی دربارۀ امیال و خواسته‌ها تبدیل می‌شود. اکثر داستان‌های دیگر این مجموعه، راویانی خودآگاه دارند که مشتاقانه توجه خواننده را به متن جلب می‌کنند (داستان پسر آبی» ۸ این‌گونه شروع می‌َشود: چند هفته پیش، شخصی که دارد این داستان را می‌نویسد، داستان دیگری از خودش را برای جمعی از افراد خواند»). همچنین این داستان‌ها را می‌توان به‌صورت خاطراتی تکه‌پاره و اکسپرسیونیستی در ابعاد کوچک خواند. در آب‌های مخملی» ۹ موضوع، عشقی شکست‌خورده است. در یکی از بامزه‌ترین بخش‌های این داستان، راویِ مورنین‌مانندِ خجالتی، برای اینکه دختر مورد علاقه‌اش را تحت تأثیر قرار دهد، درباره فیلمی هنری که در تعطیلات آخر هفته تماشا کرده صحبت می‌کند. متأسفانه این فیلم، چشمۀ باکره» ۱۰ اینگمار برگمان است، و کار به‌جایی می‌کشد که او جزئیات صحنه‌های فیلم را برای دختر شرح می‌دهد. داستان رعیت‌ها دیگر نمی‌آیند» ۱۱ ادای احترامی است به رابطۀ پیچیده راوی با عموی جوانش. در تکه‌ای دوست‌داشتنی از تصویرپردازی آغاز داستان، عموی جوان ه‌ای را در یک لیوان گیر می‌اندازد و آن را به سمت تار عنکبوت پرتاب می‌کند و سپس دست به کمر می‌ایستد و تماشا می‌کند». کمی بعد، راوی نوجوان قدم‌زدن هایش با عمو در زمین خانوادگی را به‌یاد می‌آورد، جایی که:

مهم‌ترین اتفاق بعدازظهر، نشستنِ او در کنار من بالای تپه بود، راهنمای بازی‌های رومه دی اِیج را که تاکرده و در جیبش گذاشته بود بیرون می‌آورد، از میان اسب‌ها اسم یکی را نشان می‌کرد، سپس با رادیو ور می‌رفت تا زمانی که بشود صدای گزارشگر را از میان خش‌خش امواج رادیو و وزوز ه‌ها در علفزار شنید، از بیش از صد مایل دورتر از اسبی که عمویم در بحبوحۀ پایان بازی مرا متوجهش کرده بود.

کوتزی در مجموعۀ مقالات اخیرش در قدردانی بلندبالایی، جمله‌های حساب‌شدۀ» مورنین را ستوده و او را در زمرۀ نسل آخر نویسندگان استرالیایی‌ای جای داده است که در دورانی به پختگی رسیدند که این کشور هنوز مستعمرۀ فرهنگی انگلستان بود، کشوری سرکوب‌شده با نگاهی سخت‌گیرانه و بدگمان به خارجی‌ها». استرالیایی‌بودنِ مورنین مشخصاً در رمان دشت‌ها آشکار می‌شود، کتابی که بسیاری آن را شاهکار نویسنده دانسته‌اند. مورنین در این رمان، هنرمندی را در شهری مرزی و اسرارآمیز به تصویر می‌کشد که میان مالکان ثروتمند به‌دنبال یک حامی است و در آرزوی ساخت فیلم از اسرار غیرقابل فیلم‌برداریِ دشت‌هایی به‌سر می‌برد که نام کتاب از آن گرفته شده است. دنیایی که مورنین توصیف می‌کند کشوری خیالی است، جایی که میان هنرمندان مکتب‌های رقیب (هورایزونیت‌ها و هرمن ها) جدالی در جریان است. مناطق ساحلی محبوبیت خود را از دست داده‌اند، در حالی که مناطق وسیع و ناخوشایند درون شهری و دور از ساحل که به‌طور آزاردهنده‌ای تیره و تار شده‌اند، به محل ست ثروتمندان تبدیل شده است؛ جایی که مالکان در زمین‌های اعیانی خود به حال ساحل‌نشینان فقیری دل می‌سوزانند تمام روز از خانه‌های ساحلی دلمرده‌شان به بی‌آب و علف‌ترین بیابان‌ها خیره می‌شوند»، و با بهت‌زدگی به‌خاطر کمبود زمین» ابراز ناراحتی می‌کنند.

جرالد مورنین بیرون از سازمان محلی کانون مردان، در خیابان اصلی گوروک، ویکتوریا، جنوب شرقی استرالیا. مورگان مگی. نیویورک‌تایمز.

سالوسینزکی، استاد سابق ادبیات انگلیسی است و در سال ۱۹۹۳ رساله‌ای درباره مورنین با همکاری انتشارات دانشگاه آکسفورد به چاپ رسانده است. وقتی با او صحبت می‌کردم، به داستان زهر گران‌بها» اشاره کرد که در کتاب سیستم استریم هم گنجانده شده، و خاطر نشان کرد که عنوان این داستان، عبارتی است که میلتون برای توصیف پول به‌کار برده است، چیزی که به آن احتیاج داریم تا چیز‌هایی که می‌خواهیم را به‌دست بیاوریم». سالوسینزکی ادامه داد به گمانم برای جرالد، نوشتن نوعی زهر گران‌بها است. باری است که به دوش می‌کشد و آزارش می‌دهد، ناچار است مثل یک وظیفه، روابط بین تصاویری که در ذهن دارد را کندوکاو کند؛ و همیشه هم می‌گوید که وظیفه‌اش را به انجام رسانده است. البته درست است، چون وقتی از زبان دریدایی استفاده می‌کنیم همیشه ضمیمه یا افزوده‌ای وجود دارد، همیشه چیزی ناگفته باقی مانده است».

اولین روزی که در گوروک بودم، مورنین به من آدرس داد تا در کانون مردان، واقع در ساختمانی که سابقاً بانک بوده است، به دنبالش بروم. یک توضیح گذرا برای خوانندگان غیراسترالیایی: کانون مردان، کارگاه‌های جمعی‌ای هستند که اعضای آن کار‌هایی از قبیل تعمیر قفسه یا دوچرخه انجام می‌دهند، درواقع بخشی از برنامۀ ملی سلامت عمومی در استرالیا برای جلوگیری از افسردگی در میان مردان بازنشسته است. مورنین مهارت‌های به‌دردبخوری برای کانون نداشت، اما یک هفته بعد از اینکه به گوروک نقل مکان کرد، مدیر مرکز خدمات محلی از او دعوت کرد تا به این کارگاه بپیوندد. او حالا در آشپزخانه کار می‌کند، توالت را نظافت می‌کند و صندوق‌دار است.

مورنین که داشت از پشت پردۀ چیتیِ ویترین به خیابان نگاه می‌کرد، برای استقبال از من بیرون آمد. یک پیراهن شطرنجی پوشیده بود و آن را داخل شلوار کتانی خاکی‌اش زده بود، و پوست شل و سرخگون گلف‌باز میانسال مشتاقی را داشت. سرطان پروستاتش با موفقیت درمان شده بود، اما خواب آرام و بی‌وقفه را از او گرفته بود. با این حال سرحال و پرانرژی بود. گفت: بدن سازگار می‌شود، مثل سربازی که در سنگر است». کانون به‌طور رسمی باز نبود، اما او مرا از میان میز‌های کار خاک‌گرفته که رویشان پر از ابزار بود به سمت سالنی ساده هدایت کرد. در آنجا کتری را روی اجاق گذاشت و یک جعبه قهوۀ فوری باز کرد. گفت که سلامتی‌اش بهبود یافته و احساس می‌کند سرشار از خوش‌بینی است»، نه فقط درباره بهبود سلامتش: سابقۀ چاپ آثار من پر از تغییرات ناگهانی. بالا و پایین‌ها، سردرگمی‌ها و اشتباهات است، و حالا آخر عمری، انگار همه‌چیز تقریباً دارد درست می‌شود».

سپس پاکتی بیرون آورد که در آن تعدادی سؤال ابتدایی نوشته بود تا از من بپرسد. سؤال‌ها این‌ها بودند: آیا علاقه‌ای به گلف دارید؟»، آیا به مسابقات اسب‌دوانی علاقه دارید؟»، پیشنهادتان برای ناهار چیست؟»، و جواب‌های من (نه، کم‌وبیش، هر چه شما بگویید) به نظر او را راضی کرده بود. مورنین در حالی که روی صندلی لم داده بود گفت شاید احساس کنی زیادی تحت سازماندهی قرار گرفته‌ای، اما من همیشه کارهایم را این‌طوری انجام می‌دهم». در تابلوی اعلانات پشت سرش، عکسی زده شده بود که در آن مردی در یک میخانه از لیوانی به بزرگی یک سطل زباله آبجو می‌خورد و زیر عکس نوشته شده بود یه لیوان بیشتر نمی‌خورم».

مورنین در سال ۲۰۰۹ پس از مرگ کاترین همسرش، که ۴۳ سال با هم زندگی کرده بودند، به گوروک نقل مکان کرد. پسر بزرگشان جای، که مورنین مکرراً او را یک تارک دنیا توصیف می‌کند، سال‌ها زودتر به گوروک آمده بود و این شهر را از روی نقشه به‌خاطر خانه‌های ارزانش انتخاب کرده بود. این دیار برای مورنین همیشه جذاب بود، و نخستین باری که به دیدن جای آمد، هنگامی که با ماشین از کنار قبرستان شهر گذشت، احساسی به او دست داد که بعد‌ها این‌چنین درباره‌اش نوشت: آرام و بی‌هیچ کلامی، همانطور که آدم چیز‌ها را در خیالاتش درک می‌کند»: اینجا همان جایی است که خاکستر من به خاکش خواهد پیوست.

مورنین به من گفت فکر کنم احتمالاً متوجه شده‌ای که من عقل سلیم دارم، اما چیز‌هایی که می‌گویم و باور دارم، چیز‌هایی است که دیوانه‌ها باور دارند». من به یک خدای شخصی اعتقاد ندارم، اما به بقای روح ایمان دارم، و اشارات و احساساتی را دریافتی می‌کنم». کاترین هیچ تمایلی به ترک خانه‌شان در حومۀ ملبورن نداشت، اما وقتی پزشکان به او اطلاع دادند که به سرطان ریه مبتلاست، برگشت و به مورنین گفت حالا می‌توانی بروی و در گوروک زندگی کنی». کمتر از یک سال بعد، او را در قبرستان شهر به خاک سپردند. مورنین گفت بعد از آن به اینجا آمدم تا با پسرِ تارک دنیایم زندگی کنم». او ادامه داد ادیبانی که کتاب‌های مرا ستایش می‌کنند، به نظرشان اینکه من باید در چنین جایی زندگی کنم عجیب و ناهماهنگ است. اما من با نویسنده‌ها زیاد قاطی نمی‌شوم، حرف زیادی برای گفتن نداریم. به نظرم بیشترشان پرادعا و متظاهرند؛ بنابراین از نظر خودم طبیعی‌ترین چیز در دنیا این است که در این دوره از زندگی‌ام اینجا زندگی کنم».

مورنین و پسرش در خیابانی مسی که چند بلوک از کانون مردان فاصله دارد زندگی می‌کردند. کوچه‌ای خاکی که دو طرفش با ورقه‌های فی حصار شده به ورودی پشتی خانه می‌رسید. جای زهوار دررفته‌ای بود. در کنار انباریِ ساخته‌شده از ورقه‌های فی، پنج مخزن برای ذخیرۀ آب باران قرار داشت -آب شهر قابل شرب نیست- و در حیاط سیمانی که با دیوار سنگی ناهموار احاطه شده بود تنها یک چوب رخت‌آویز خمیده گذاشته بودند. مورنین در استودیویی پشت خانۀ اصلی زندگی می‌کرد. هر دو ساختمان از بلوک‌های ماسه‌سنگ‌ِ سفید ساخته شده بودند. سنگ‌ها از معدنی در همان نزدیکی استخراج شده و به ست‌گاه مورنین حس و حال نوعی پناهگاه زیرزمینی را داده بودند.

توضیحِ اینکه کیفیت‌های مشترک بین اتاق مورنین و هر مفهوم شناخته‌شده‌ای از فضای زندگی تا چه حد کم بود، کار دشواری است. نشانه‌های ناچیزی از فضای زندگی وجود داشت: سینک ظرف‌شویی و یک یخچال کوچک، یک حمام نقلی و میز چوبی بچه‌مدرسه‌ای‌ها رو به یک دیوار خالی در کنج اتاق، جایی که مورنین می‌نویسد. بخش عمدۀ اتاق با آرشیو‌های مورنین پر شده بود: بیش از دوازده قفسه پرونده، سه تا از دیوار‌های اتاق را پر کرده بود، قفسه‌هایی حاوی هزاران صفحه مجله، نامه، یادداشت سخنرانی‌ها و کاغذپاره‌هایی مربوط به همۀ مراحل زندگی او. یک ردیف کمد فی دیگر در وسط اتاق، فضا را به دو بخش تقسیم می‌کرد، مخلوطی از سازمان‌مندی سفت و سخت و تنگناهراسی، انگار که شخص غاصبی بخش متروکی از یک کتابخانۀ پژوهشی را تصرف کرده باشد. تخت خوابی در اتاق نبود. مورنین یک تخت خواب تاشو در حمامش نگه می‌داشت. یک تشکچۀ کهنه به همراه تعدادی پتو روی کمد نگهداری می‌شدند و چیزی شبیه طاق ایجاد کرده بودند.

مورنین جمع‌آوری این آرشیو را از ۵۰سال پیش آغاز کرد، هم برای آیندگان و هم برای ی حس نظم وسواس‌گونه‌اش. او در رابطه با محتوای آرشیوش دستورات دقیقی تنظیم کرده است، اینکه تا قبل از مرگ خودش و خواهر و برادرانش نباید در دسترس عموم قرار بگیرند. (او در حال حاظر یک برادر دارد که کشیش کاتولیک است، و یک خواهر؛ برادر دیگرش که ناتوانی ذهنی مادرزاد داشت، و مرتباً در بیمارستان بستری می‌َشد در سال ۱۹۸۵ از دنیا رفت). باوجوداین، مورنین کشوی قفسه‌ها را برای من باز کرد تا ببینم درونشان چیست. آرشیوِ گاه‌شماری او پر بود از پوشه‌هایی که هر کدام، یک دوره از زندگی او را پوشش می‌دادند و چنین عنوان‌هایی داشتند: پیشنهاد یک بیوۀ پولدار را رد کردم»، با یکی از دانشجویان گستاخم جر و بحث کردم»، دو زن مرا آزردند»، به این نتیجه رسیدم که بیشتر کتاب‌ها مزخرف‌اند»، کلک‌زدن! عاشق این کارم!» و پیتر کری بالاخره پیدایش شد». آرشیو او همچنین شامل موارد زیر بود: چندین پیشنویس از ۱۳ کتابش؛ نامه‌هایی که به عنوان تحفه‌هایی از زمان حال برای پژوهشگر مورنین در آینده نوشته، او را زن جوانی تصور کرده و در نامه‌ها او را Fc» خطاب کرده بود، دو حرف اول future creature» (موجودی در آینده)؛ یک دفترچه حاوی ۲۰هزار کلمه نوشته با عنوان پروندۀ شرمساری‌هایم»؛ یک گزارش ۴۰هزار کلمه‌ای از اتفاقات معجزه‌آسا و توضیح‌ناپذیر زندگی‌اش؛ شرحی ۷۵هزار کلمه‌ای از روابط‌اش با همه کسانی که در طول زندگی‌اش با آن‌ها ارتباط عاطفی داشته یا مورد توجه‌اش بوده‌اند.

او به صندلی مسافرتی بازشده در جلوی میز اشاره کرد و گفت بفرما بنشین». وقتی نشستم صندلی به‌طرز خنده‌آوری به پایین فرو رفت. در آن جاگیر شدم در حالی که جزئیات ذهن مورنین در کمد‌هایی از دو طرفم مثل دیواره‌های یک دره قد برافراشته بودند. سپس مورنین فهرستی از موضوعاتی که می‌خواست درباره‌شان صحبت کند بیرون آورد. به‌زودی متوجه شدم که فهرست طوری تنظیم شده که ما در مسیری پادساعت‌گرد دور اتاق حرکت کنیم و در نقاط مختلف برای صحبت درباره چیز‌های مهم بایستیم. یکی از اولین چیز‌هایی که به آن اشاره کرد پوستری بود که در آن رنگ لباس همه قهرمان‌های جام سوارکاری ملبورن از زمان گشایشش در سال ۱۸۶۱ تا سال ۲۰۰۸ نشان داده شده بود. این پوستر بخشی از تمرین‌های تقویت حافظۀ روزانۀ مورنین بود و خودش آن را با مناسک دینی، یا مناجات‌های ساعت‌به‌ساعت کشیش‌های کاتولیک برابر می‌دانست.

از پوستر که گذشتیم او در حالی که دستانش را پشت سرش گره کرده بود به من گفت یک سال را انتخاب کنم. من ۱۹۷۰ را انتخاب کردم. مورنین گفت هزار و نهصد و هفتاد، اسب بغداد نوُت، لباس سبز زمردی با آستین و کلاه سفید راه‌راه». او گفت دوشنبه‌ها کل لیست را به ترتیب از بر می‌خواند و سه‌شنبه‌ها از آخر به اول شروع می‌کند. روز‌های دیگر به روش‌هایی که من دقیقاً متوجهشان نشدم به‌صورت پراکنده به سراغ پوستر می‌رود. بعد از آن همین کار را با ۵۰ ایالت آمریکا می‌کند و سپس متونی به زبان مجارستانی می‌خواند، زبانی که در ۵۶سالگی فراگرفته است. او دسته‌ای فلش کارت به من نشان داد. سمت انگلیسی کارتی که برداشتم نوشته شده بود: غرق در اشتیاق شد».

از لحظه‌ای که مورنین را در کانون مردان ملاقات کردم شروع به صحبت کرد. همچنان به حرف زدن ادامه می‌داد، مگر در چند موقعیت استثنا، تا ۱۲ساعت بعد که من به هتلم رفتم که اتاقی بود در بالای یک میخانه در نزدیکی ناتیموک. او در تلاشی بی‌حاصل برای همگام‌شدن با سرعت افکارش، تندتند صحبت می‌کرد، دائماً حرف خودش را با حرف‌های زیر لبی قطع می‌کرد. نقل قولی از نمایشنامه‌نویس نمادگرا آلفرد جری یا داستان سرزنش‌باری از بداقبالی‌اش در برابر زن‌ها را تعریف می‌کرد، و یا از تحلیل چاپ‌شده در مجله پابلیشرز ویکلی در اواسط دهۀ ۸۰ گلایه می‌کرد. با خوش‌اخلاقی می‌پذیرفت که من تک‌گویی‌هایش را قطع کنم و از اینکه بحث انحرافی جدیدی شکل بگیرد خوشنود می‌شد. وقتی می‌خواست به توالت برود، عذرخواهی می‌کرد، در را می‌بست و با صدای بلند به صحبت کردن ادامه می‌داد.

شیوۀ صحبت‌کردن مورنین مرا به یاد مایکل کِین، یا دست کم به یاد گانگستر‌های شرق لندنی می‌انداخت که کین زمانی نقش آن‌ها را بازی می‌کرد، با این‌که لهجۀ آن‌ها هیچ شباهتی به هم ندارد. صدایش گرفته و تودماغی بود و زمختی صدای خروس را داشت، و جمله‌هایش (در کاربرد روزمره، نه در ادبیات) مکرراً از دانشوریِ استادانه به زبانی عامیانه و کوچه‌بازاری تغییر جهت می‌دادند. آدم خسیسی را می‌شناخت که او را ذلیلِ پول، و ()» توصیف می‌کرد، دختری را در جوانی‌اش می‌شناخت که به بی‌بندوباری شهره بود و او را هرزۀ شرور» می‌نامید. دربارۀ ریموند کاروِر می‌گفت: او را ملاقات کردم، یک بار به استرالیا آمد. دومین کلمه‌ای که به من گفت () بود. با خود گفتم تو برای نوشتن چیز‌هایی که نوشته‌ای زیادی احمقی».

به نقشه‌ای از ایالت ویکتوریا رسیدیم. خانوادۀ مورنین پیش از تولد ۲۰سالگی او دوازده بار جابه‌جا شدند. در گریز از بدهی‌هایی که پدرش در شرط‌بندی مسابقات اسب‌دوانی به بار می‌آورد، در ملبورن بزرگ و اطرافش مکان ستشان را تغییر می‌دادند. یکی از دوستان جرالد، از پدرش رینالد به عنوان آدمی به‌دردنخور» یاد کرد. مورنین روی نقشه خلیج مورنین را نشانم داد، نقطه‌ای در ساحل جنوبی ویکتوریا که گفته می‌شود به نام پدربزرگ مورنین نام‌گذاری شده است که یک تولیدکنندۀ لبنیات بوده است: یک پیرمرد نچسبِ () ۱۲. اسمش تام بود. هیچ‌کس از او خوشش نمی‌آمد، به‌جز پدرم، که به دلایلی او را می‌ستود. من ازش بیزار بودم». مورنین با اینکه در بچگی زمان زیادی را آنجا سپری کرده بود، اما هیچ‌وقت شناکردن را یاد نگرفته بود. گفت می‌ترسم آب برود توی چشمم، به همین خاطر است که دوش حمام هم ندارم». (توضیح می‌دهد که پای روشویی می‌ایستد و خودش را می‌شوید). ادامه می‌دهد آنجا بود که از دریا متنفر شدم، و یاد گرفتم نگاهم را به سمت خشکی و دشت‌ها بدوزم».

در ۱۸ سالگی وارد مدرسۀ علوم دینی شد. تنها سه ماه آنجا دوام آورد و در اوایل ۲۰ سالگی ایمانش را از دست داد. جذابیت، بیشتر از خدا، برایش مفهوم آرمانی یک زندگی نویسندگی رهبانی بود. او کتاب توماس مرتون، راهبۀ آمریکایی را می‌خواند و به زندگیِ بسیار منظم او غبطه می‌خورد. در نوجوانی خیال شاعرشدن در سر داشت، تا حدودی به این خاطر که فکر می‌کرد نثرنویسان، صاحب درکی از رفتار‌های انسانی هستند، که به گمانش او از آن بی‌بهره بود. به من گفت نمی‌دانم آدم‌ها به چه چیز‌هایی فکر می‌کنند. برای من مثل معما هستند». ۱۳ سال کارمند دولت بود، در مدارس ابتدایی تدریس می‌کرد و در یک دفتر دولتی ویراستار بود. در سال ۱۹۶۶در ۲۷ سالگی با کاترین که او هم آموزگار بود ازدواج کرد. آن‌ها در حومۀ قدیمی شمالی شهر ساکن شدند، جایی که کاترین با تصمیم مورنین موافقت کرد. مورنین تصمیم گرفته بود از کار استعفا دهد تا مراقبت از سه پسرشان را برعهده بگیرد، زمانی خالی برای کار روی داستان‌هایش به‌دست آورد و با کمک‌هزینه‌های گاه و بی‌گاه به درآمد خانواده کمک کند.

وقتی کتاب دشت‌ها را منتشر کرد، تدریس نویسندگی خلاق را در جایی شبیهِ کالج‌های منطقه‌ای در استرالیا آغاز کرده بود، اما با وجود موفقیت چشمگیر این رمان، او فاصلۀ نامطمئن خود را از صحنه‌های ادبی حفظ کرد. هنوز هم خیلی‌وقت‌ها روی میز اتویی که در آشپزخانه‌اش قرار گرفته می‌نویسد، چون خانه خانوادگیشان همیشه چنان شلوغ بود که برای نوشتن او فضایی وجود نداشت.

هلن گارنر، رمان‌نویس، در ایمیلی برایم نوشت که مورنین را نخستین بار در یک جشنوارۀ ادبی در ادِلاید در سال ۱۹۸۶ ملاقات کرد. گارنز از جشنواره جایزه‌ای برنده شد و بعد از مراسم اهدای جوایز، مورنین نزد او رفت و به‌آرامی خود را به او معرفی کرد. سپس با آشفتگی از او پرسید که آیا از قبل به او اعلام شده بود که برندۀ جایزه شده است؟ گارنر پاسخ می‌دهد بله. او به‌خاطر می‌آورد که صورت مورنین کبود شد و غرولندکنان رویش را برگرداند. در آن لحظه نمی‌دانستم چه واکنشی باید نشان بدهم، فکر می‌کردم نمی‌تواند خشمش از نبردن جایزه را پنهان کند. اما خودش را جمع و جور کرد و توضیح داد که هرگز قبلاً به خارج از محل زندگی‌اش یعنی ایالت ویکتوریا سفر نکرده است، از مسافرت بیزار است و هیچ‌وقت دوست نداشته جایی برود. برخلاف همۀ اصول و تمایلات طبیعی‌اش، این همه راه را تا ادلاید (احتمالاً با قطار) آمده بود، فقط به خاطر اینکه فکر می‌کرد کتابش (که به‌گمانم چشم‌انداز با چشم‌انداز۱۳ بود) شانس بسیار خوبی برای برنده شدن دارد توضیحات او به‌قدری بی‌ریا، و پریشانی‌اش بابت تسلیم شدن و خلاف میل درونی‌اش عمل کردن به‌قدری واقعی بود که با او احساس صمیمیت کردم، و هنوز هم با آشنایی دورادوری که با او دارم نسبت به او چنین احساسی دارم».

برترین ها - ترجمه از محمد کاملان: بروس ویلیس در بیشتر از ۶۰ فیلم بلند سینمایی بازی کرده و با توجه به چنین کارنامه‌ای بعید به‌نظر می‌رسد کسی را سراغ داشته باشیم که این سوپراستار هالیوودی را نشناسد. جالب است بدانید بروس ویلیس پدری آمریکایی و مادری آلمانی دارد و زاده آلمان‌غربی است. این کچل‌ خوش‌پیت و بزن بهادر در سال ۱۹۸۸ در فیلم جان‌سخت (Die Hard)، بازی کرد و توانست راه صد ساله را در یک شب طی کند و به‌شهرت و آوازه‌ای جهانی برسد.

وی در کنار مجموعه‌فیلم‌های جان سخت» در فیلم‌های مطرح دیگری مانند داستان عامه‌پسند»، شهر گناه و حس‌ ششم نیز بازی کرده است و با ثروتی معادل ۱۸۰ میلیون دلار یکی از توانگر‌ترین بازیگران هالیوود به‌حساب می‌آید. جالب است بدانید در سال ۲۰۰۰ بروس ویلیس بابت جدایی از دمی مور، چیزی نزدیک به ۹۰ میلیون دلار به این هنرپیشه زیبارو پرداخت کرد.

ولخرجی‌های بروس ویلیس تنها به طلاق‌ها و ازدواج‌هایش ختم نمی‌شود و این هنرپیشه به داشتن سلیقه‌ای خاص در خرید و انتخاب خودرو معروف است. در همین زمینه نیز مجموعه‌ای کامل از قویترین خودروهای آمریکایی را در اختیار داشت اما در سال ۲۰۱۰ اعلام کرد که خودروهای قدرتمند را کنار خواهد گذاشت چرا که احساس می‌کند به‌نوعی به داشتن این خودروها اعتیاد پیدا کرده است.

به همین منظور خودروهای قدرتمند و جذابی مانند شورولت کورولت مدل ۱۹۶۷ و شلبی جی‌تی ۵۰۰ مدل ۱۹۶۸ را فروخت و به سمت خودروهای معمولی‌تری روی آورد. بروس ویلیس در کنار خودروهایی که در کلکسیون‌اش دارد در فیلم‌هایی که بازی کرده نیز خودروهای ترازاول و جالبی را سوار شده و در ادامه قصد داریم با هم نگاهی به این خودروها داشته باشیم.

دوج چارجر مدل ۱۹۶۸

بروس ویلیس تا همین چند وقت پیش یک دستگاه دوج چارجر مدل ۱۹۶۸ داشت، این خودرو مدل بولیت بود و در فیلم معروف بولیت» با بازی استیون مک‌کویین، تهبکاران سوار بر این خودرو، استیون مک‌کویین را تعقیب می‌کردند.

جالب است بدانید زمانی دمی مور هنوز همسر بروس ویلیس بود این خودرو را در سال ۱۹۹۸ برای بروس هدیه خرید و سال‌ها بعد بروس ویلیس خودروی دوج چارجر خود را به جی‌کی، خواننده معروف، فروخت. دوج چارجر به یک پیشرانه قدرتمند با ظرفیت ۸.۲ لیتر مجهز است و ۳۷۵ اسب‌بخار نیرو تولید می کند. مدل ۲۰۱۴ این خودرو چیزی نزدیک به ۳۲ هزار دلار قیمت دارد.

شلبی جی‌.‌تی ۵۰۰ مدل ۱۹۶۸

بروس ویلیس تا سال ۲۰۰۸ مالک این شلبی قدرتمند بود تا اینکه در نهایت از این خودرو دل برید و آن را در یک حراجی به‌فروش رساند. در این حراجی لوازم، عکس‌ها و یادبودهایی از استیو مک‌کویین فقید نیز فروخته شد. شلبی جی‌.‌تی ۵۰۰ که با نام شلبی موستانگ نیز شناخته می‌شود از آن دسته خودروهایی بود که توسط شلبی در بین سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۸ ساخته شد و بهینه‌سازی و ساخت مدل‌های جدید این خودرو را از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۰ فورد برعهده گرفت. پس از ساخت پنجمین نسل از فورد موستانگ در سال ۲۰۰۵ این خودرو به‌لحاظ فنی شاهد بهینه‌سازی‌های دیگری بود و قرار است در سال ۲۰۲۰ نیز مدل جدیدی از شلبی جی‌.‌تی ۵۰۰ راهی بازار شود.

پونتیاک فایربرد ۴۰۰ مدل ۱۹۶۸

در چند دهه گذشته خودروی قدرتمندی را سراغ نداریم که بروس ویلیس نداشته باشد و یکی از بهترین این خودرو پوتنیاک فایربرد ۴۰۰ مدل ۱۹۶۸ بود. اگر به خودروهای قدرتمند علاقه داشته باشید حتماً پونتیاک فایربرد را می‌شناسید و به‌خوبی می‌دانید که این خودرو از سال ۱۹۶۷ تا ۲۰۰۲ تولید شد. پونتیاک فایربرد بروس ویلیس مدل ۱۹۶۸ بود و این مدل به‌عنوان اولین نسل از این خودرو شناخته می‌شود. یک پیشرانه V8 با قدرت ۳۳۰ اسب‌بخار در این پونتیاک قرار گرفته است و مطمئن هستیم بروس ویلیس خاطرات خوشی از رانندگی با این خودروی قدرتمند دارد.

شورولت کوروت ۱۹۵۷

اگر به دنیای خودرو علاقه داشته باشید بدون شک شورولت کوروت را می‌شناسید و حتماً در جریان هستید که این خودرو یکی از جذاب‌ترین خودروهایی است که صنعت خودروسازی تاکنون عرضه کرده است. اولین مدل از شورولت کوروت در سال ۱۹۵۳ تولید شد و جذابیت‌های این خودرو باعث شد تا به سرعت به یکی از محبوب‌ترین خودروهای اسپرت آمریکایی تبدیل شود.

حضور این خودرو در برنامه جاده ۶۶»، (Route 66) نیز یکی دیگر از دلایل محبوبیت شورلوت کوروت در میان آمریکایی‌ها به‌حساب می‌آید. این خودرو نماد آزادی و ماجراجویی است و بروس ویلیس مدت‌های زیادی شورولت کوروت مدل ۱۹۵۷ را در اختیار داشت تا اینکه درنهایت در سال ۲۰۰۸ در حراجی این خودروی قدرتمند و اسپرت را نیز به‌فروش رساند. تولید شورولت کوروت بروس ویلیس به اواسط ساخت اولین نسل از این خودرو (سال‌های ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۸) باز می‌گردد.

پیکاپ شورولت ۳۱۰۰ مدل ۱۹۵۴

اگر اخبار مربوط به خودروهای سلبریتی‌ها را دنبال کرده باشید حتماً به خوبی می‌دانید که این چهره‌‌های سرشناس در کنار خودروهای مدرن و امروزی، توجه ویژه‌ای به خودروهای قدیمی و کلاسیک نشان می‌دهند. بروس ویلیس نیز که از طرفداران خودروهای قدیمی است یک دستگاه پیکاپ شورولت ۳۱۰۰ مدل ۱۹۵۴ را خریداری کرد.

بروس ویلیس تا سال ۲۰۱۴ مالک این خودرو بود تا اینکه در نهایت پیکاپ شورولت ۳۱۰۰ خود را به یکی از دوستانش فروخت. در این پیکاپ قدیمی و کلاسیک یک پیشرانه از نوع V8 به خدمت گرفته شده و جعبه گیربکس این خودرو چهار دنده دارد. پیکاپ شورولتی که از آن صحبت می‌کنیم به‌رغم اینکه خودروی قدیمی است به لحاظ امکانات داخلی چیزی کم و کسر ندارد و دستگاه تهویه هوا، به همراه تودوزی‌های چرم را می‌توان از ویژگی‌های داخل این خودرو نام برد.

شورولت کوروت استینگری مدل ۱۹۶۷

برند کوروت در میان آمریکایی‌ها طرفداران زیادی دارد و این طرفداران در بین تمامی خودروهایی که این برند تاکنون عرضه کرده، علاقه خاصی به شورولت کورولت استینگری (CHEVROLET CORVETTE STINGRAY ) دارند. تولید مدل‌های مختلف این خودرو از سال ۱۹۶۳ شروع شد و تا سال ۲۰۱۴ ادامه پیدا کرد.

شورولت کوروت استینگری که بروس ویلیس خریداری کرده بود از دومین نسل این خودرو‌ها بود و شکل و شمایل آن از اصالت این خودروی کلاسیک حکایت دارد. جالب است بدانید معنی واژه استینگری که برای این خودرو انتخاب شده است نام یک نوع ماهی دریایی را در ذهن تداعی می‌کند و اگر از بالا به شورولت کوروت استینگری نگاه کنید، ظاهر این خودرو دقیقاً شبیه یک نوع ماهی دریایی با همین اسم است.

لیموزین لینکلن مدل ۱۹۸۸

اگر خاطرتان باشد در بالا گفتیم که بروس ویلیس به اندازه‌ای به خودروهای دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی علاقه داشت که شخصاً اعتراف کرد به این خودروها اعتیاد پیدا کرده و تا چشمش به این خودروها می‌افتد هوس خرید و سواری با آنها به سرش می‌زند. به همین دلیل نیز بروس ویلیس به‌رغم اینکه لیموزین لینکلن مدل ۱۹۸۸ هیچ جذابیت خاصی ندارد، نسبت به خرید این خودرو اقدام کرد و مدتی بعد نیز در سال ۲۰۰۹ این لیموزین لینکلن را در یک حراجی به‌فروش رساند. ناگفته نماند که این خودرو از آنجایی که در بعضی از فیلم‌های معروف بروس ویلیس نیز استفاده شده بود با قیمتی گران‌تر به فروش رسید و مشتریان زیادی در این حراجی برای خرید آن با هم رقابت کردند. سریال تلویزیونی مهتابی (moonlighting) محصول سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹ و فیلم جان‌سخت از آثاری بود که بروس ویلیس در آنها سوار بر این لیموزین لینکلن شد.

شورولت بل‌ایر نومد مدل ۱۹۵۵

تاریخ ساخت این خودرو به سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۸۱ باز می‌گردد و مدل‌های اولیه آن به‌صورت ۲ در ساخته میشد. شورولت بل‌ایر نومد (CHEVROLET BEL AIR NOMAD) که بروس ویلیس خریداری کرده بود، دومین نسل از این خودروها بود و طراحی و ظاهر آن حس و حال خودروهای کلاسیک و قدیمی را در ذهن زنده می‌کند. این خودرو به پیشرانه‌ای از نوع V8 مجهز است و ۱۶۲ اسب‌بخار نیرو در اختیار راننده قرار می‌دهد.

لندروور رنج‌روور

سلبریتی را سراغ نداریم که دست‌کم یک دستگاه لندروور رنج‌روور به کلکسیون خودروهایش اضافه نکرده باشد. بروس ویلیس نیز برای اینکه از سایر سلبریتی‌ها عقب نماند یک دستگاه لندروور رنج‌روور ۹۰ هزار دلاری را به کلکسیون خودروهایش اضافه کرد. این خودرو به لحاظ ظاهر ابهت و جذابیت خاصی دارد و کاملاً برازنده بروس ویلیس است.

لندروور رنج‌روور از لحاظ قدرت نیز تمامی انتظارهای بروس ویلیس را بر آورده می‌کند و به پیشرانه‌ای از نوع V8 با ظرفیت ۵.۰ لیتر مجهز است. پیش از این پاپاراتزی‌ها و هواداران بارها بروس ویلیس و دمی مور را سوار بر این خودرو مشاهده کرده‌اند. جالب است بدانید رومر ویلیس (Rumer Willis)، دختر بروس ویلیس نیز علاقه زیادی به این خودرو دارد و بارها سوار بر لندروور رنج‌روور شده است.

گفته می‌شود قرار است پنجمین نسل از این خودرو را نیز در سال ۲۰۲۰ شاهد باشیم و با توجه به علاقه‌ای که بروس ویلیس به لندروور رنج‌روور دارد، چه بسا در زمان معرفی نسخه جدیدی از این خودرو، یکی از مشتریان آن باشد.

کادیلاک اسکالید

از آنجایی که بروس ویلیس علاقه زیادی به خودروهای بزرگ و باابهت دارد یک دستگاه کادلیاک اسکالید را در گاراژ او مشاهده می‌کنیم. اگر به شاسی‌بلند‌های آمریکایی علاقه داشته باشید حتماً به خوبی می‌دانید که کادیلاک اسکالید از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد طرفداران زیادی پیدا کرد و چهره‌های سرشناس زیادی را شاهد بودیم که نسبت به خرید این شاسی‌بلند اقدام کردند.

بیشترین جذابیت کادیلاک اسکالید مربوط به طراحی جلو‌پنجره این خودرو می‌شود که ظاهری با‌ابهت و قدرتمند را در ذهن تداعی می‌کند.

بنتلی‌ کانتیننتال جی‌.تی نسخه لو مان

این خودرو یکی از گران‌قیمت‌ترین خودروهایی است که در کلکسیون بروس ویلیس حضور داشت و در میان سایر خودروهای لاکچری و لوکس بازار نیز بعید می‌دانیم خودرویی به پای بنتلی کانتیننتال جی‌تی نسخه لو مان برسد.

جالب اینجاست ویژگی‌های بارز این خودرو باعث نشد تا بروس ویلیس از فروش آن صرف‌نظر کند و در ژانویه سال ۲۰۱۸ شاهد حراج این خودرو در کنار ۴۸ وسیله دیگر از جانب بروس ویلیس بودیم. جالب‌تر اینکه از قرار معلوم بروس ویلیس چیز زیادی هم با این خودرو رانندگی نکرده بود و در زمان فروش، کیلومتر شمار بنتلی کانتیننتال جی‌.‌تی لو مان، از این حکایت داشت که با این خودرو نزدیک به ۲۵۰۰ کیلومتر رانندگی شده است.

پیشرانه‌ای از نوع W12 با ظرفیت ۶.۰ لیتر که میزان ۶۰۶ اسب‌بخار نیرو تولید می‌کند را در این خودرو شاهد هستیم و از آنجایی که با یک خودروی لاکچری سر و کار داریم، تودوزی‌های این خودرو از بهترین چرم ساخته شده و الیاف کربن در ساخت داشبورد این خودرو استفاده شده است.

مرسدس‌بنز یونیماگ

بروس ویلیس در بیشتر از ۶۰ فیلم سینمایی بازی کرده است اما در بین تمامی این فیلم‌ها، بروس را بیشتر بابت مجموعه فیلم‌های جا‌ن‌سخت می‌شناسیم. در فیلم یک روز خوب برای جان‌سخت»، (A GOOD DAY TO DIE HARD)، محصول سال ۲۰۱۳، بروس ویلیس سوار بر یک مرسدس‌بنز یونیماگ (MERCEDES-BENZ UNIMOG) شد و صحنه‌های هیجان‌انگیزی را با این خودرو به‌تصویر کشید.

جالب است بدانید برند مرسدس‌بنز، اسپانسر این فیلم بود و به همین دلیل نیز در کنار مرسدس‌بنز یونیماگ، چندین دستگاه مرسدس‌بنز دیگر را شاهد بودیم که در بین آنها می‌توان به مرسدس‌بنز کلاس سی اشاره کرد که دختر جان‌مک‌کلین سوار بر آن بود. اگر خاطرتان باشد بروس ویلیس با مرسدس‌بنز یونیماگ صحنه‌های بسیار هیجان‌انگیزی را نمایش داد که پیش از آن در کمتر فیلمی چنین صحنه‌هایی را دیده بودیم.

بی‌.‌ام‌.‌و سری ۷

اگر از طرفداران سینمای کلاسیک باشید به احتمال زیاد فیلم آرزوی مرگ»، محصول سال ۱۹۷۴ با بازی چار برانسون را دیده‌اید. این فیلم در زمان خودش محبوبیت زیادی پیدا کرد و در سال ۲۰۱۸، بروس‌ ویلیس در نسخه‌بازسازی شده از این فیلم ایفای نقش داشت و بی.‌ام‌.‌و سری ۷، یکی از خودروهایی بود که بروس‌ ویلیس در این فیلم سوار آن شد.

فیلم آرزوی مرگ با بازی بروس ویلیس، محبوبیت چندانی پیدا نکرد اما همانگونه که حتماً می‌دانید بی.‌ام.‌و سری ۷ یکی از محبوب‌ترین خودروهای آلمانی است و از سال ۱۹۷۷ تاکنون در مدل‌های مختلفی تولید شده است. بی.‌ام.‌و‌ سری ۷ که بروس ویلیس در این فیلم سوار آن شد، ششمین نسل از این خودرو محبوب بود و از پیشرانه V8 بهره می‌برد.

فورد کران ویکتوریا

سابقه درخشان بروس ویلیس برای بازی در فیلم‌های اکشن باعث شد تا وی پیشنهاد‌هایی نیز برای فیلم‌های کمدی اکشن دریافت کند و یکی از بهترین کارهای بروس ویلیس در این زمینه را می‌توان فیلم رِد»، (RED)، محصول سال ۲۰۱۰ نام برد. در این فیلم بروس ویلیس نقش یک جاسوس کهنه‌کار را بازی می‌کند و در کنار هنرپیشه‌های بزرگی مانند مورگان فریمن و جان مالکوویچ صحنه‌های شاد و جذابی را به نمایش می‌گذارد.

چیزی که در این فیلم نظر ما را جلب کرد، سواری بروس ویلیس با یک دستگاه خودروی فورد کران ویکتوریا پلیس بود. این خودرو در سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۱ تولید شده و قدرت و استقامت بسیار بالایی دارد، به همین دلیل نیز به صورت گسترده در نیروهای پلیس آمریکا به خدمت گرفته شد.

پورشه کاررا

در بالا برای شما از فیلم رِد»، گفتیم و پیشنهاد می‌کنیم اگر این فیلم را ندیده‌اید حتماً برای دیدنش وقت بگذارید. موفقیت نسخه اول این فیلم، ساخت نسخه دوم آن را به دنبال داشت و در سال ۲۰۱۳ یک بار دیگر بروس ویلیس به همراه دیگر هنرپیشه‌های همقطارش با ماموریتی حساس و بامزه، اوقات خوشی را برای تماشاچیان فراهم کردند.

اگر فیلم رِد ۲» را دیده باشید حتماً به خاطر دارید که بروس ویلیس در این فیلم یک دستگاه پورشه کاررا جی‌‌.‌تی.‌اس را سوار می‌شود و به تعقیب و گریز می‌پردازد. جالب است بدانید پورشه کاررا که بروس ویلیس در این فیلم استفاده کرد به پیشرانه‌ای ۳.۰ لیتری مجهز است و ۴۵۰ اسب‌بخار قدرت دارد. این خودروی اسپرت ۱۲۰ هزار دلاری در این فیلم کاملاً برازنده بروس ویلیس بود و چه بسا که در آینده شاهد اضافه شدن پورشه کاررا به فهرست خودروهای این سلبریتی ثروتمند باشیم.

رنو لتیتود

رنو لتیتود (RENAULT LATITUDE)، دقیقاً همان خودرویی بود که بروس ویلیس سوار بر آن در فستیوال کن سال ۲۰۱۲ حضور پیدا کرد تا تبلیغاتی برای فیلم قلمرو طلوع ماه» (Moonrise Kingdom) داشته باشد. رنو لتیتود خودرویی است که بیشتر مورد توجه مدیران و اعضای ارشد شرکت‌های بزرگ قرار می‌گیرد و از سال ۲۰۱۰ تاکنون ساخته میشود. مدل‌های جدید این خودرو در بازارهای جهانی نزدیک به ۳۰ هزار دلار قیمت دارند.

داستان فیلم قلمرو طلوع ماه در سال ۱۹۶۵ روایت می‌شد و در کنار بروس ویلیس شاهد حضور هنرپیشه‌های مطرح دیگری مانند گوئینت پالترو و ادوارد نورتون بودیم. بروس ویلیس طبق معمول در فیلم قلمرو طلوع ماه، نقش یک پلیس را بازی می‌کرد و با فیلمی طرف بودیم که داستانی از مشکلات نوجوانان را به‌تصویر می‌کشید.

نیسان ۳۰۰ ز‌ی‌.‌ایکس مدل ۱۹۸۷

بروس ویلیس در سال ۱۹۸۷ در فیلمی با نام قرار ملاقات دو ناشناس»، (Blind Date)، ایفای نقش کرد. این فیلم اولین تجربه بروس در سبک فیلم‌های کمدی بود و انصافاً هم باید گفت که بازی خوبی را از خودش به نمایش گذاشت. در کنار بازی خوبی که از بروس ویلیس در این فیلم شاهد بودیم، یک دستگاه نیسان ۳۰۰ زی.‌ایکس نیز نظر هواداران را در این فیلم به خود جلب کرد.

این خودرو که قسمتی از خانواده خودروهای سری زی نیسان بود در سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۹ تولید شد و در سال‌های ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۰ شاهد تولید دومین نسل از نیسان ۳۰۰ زی.‌ایکس بودیم. خودرویی که در فیلم قرار ملاقات دوناشناس، بروس ویلیس سوار آن میشد به پیشرانه‌ای  V6 توربو شارژ با ظرفیت ۲.۰ لیتر مجهز بود و از مدل‌های اولیه این خودرو به‌حساب می‌آمد.

هارلی دیویدسون اف‌.‌ایکس‌.‌آر سوپر گلاید

کسی را سراغ نداریم که اهل سینما باشد و فیلم داستان عامه‌پسند» (Pulp Fiction) را ندیده باشد. این فیلم که در سال ۱۹۹۴ تولید شد به سرعت توانست جای خودش را در میان فهرست ۱۰ فیلم برتر دنیا باز کند و به‌عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار کوئینتین تارانتینو به‌حساب می‌آید.

در این فیلم شاهد هنرنمایی جان تراولتا، ساموئل ال‌ جکسون، اوما ترومن و بروس ویلیس بودیم و اگر خاطرتان باشد بروس ویلیس در فیلم داستان عامه‌پسند نقش یک مشت‌زن فراری را بازی می‌کرد که از گروه تبهکاران می‌گریخت. از قرار معلوم بروس ویلیس در مسابقه‌ مشت‌زنی باید حاضر میشد اما پول حضور در این مسابقه را گرفته بود و به جای شرکت در مسابقه به همراه همسرش با یک هارلی دیویدسون اف‌.‌ایکس.‌آر سوپر گلاید پا به فرار می‌گذارد. به این ترتیب ممکن است بروس ویلیس در زندگی شخصی تجربه زیادی با موتورسواری نداشته باشد اما بدون شک در فیلم داستان عامه‌پسند، بروس ویلیس ازسواری با این هارلی‌ دیویدسون حسابی لذت برده است.

هوندا سیویک اس.‌ال مدل ۱۹۸۰

زمانی که بروس ویلیس در فیلم داستان عامه‌پسند» سوار بر هارلی‌ دویدسون نبود، او را سوار بر یک دستگاه هوندا سیویک اس‌.‌ال مدل ۱۹۸۰ مشاهده می‌کردیم. اگر خاطرتان باشد در این فیلم بروس ویلیس سوار بر این خودرو به منزل‌اش باز می‌گردد تا ساعت طلای پدرش را بدست آورد و در نهایت به همراه جان تراولتا که یکی دیگر از نقش‌های اصلی این فیلم را بازی می‌کرد از خانه فرار می‌کنند.

هوندا سیویک اس‌.‌ال که در فیلم داستان عامه‌پسند، بروس ویلیس سوار آن میشد، نسل دوم این خودرو بود و اولین بار در سال ۱۹۷۹ شاهد معرفی آن بودیم. این خودرو نسبت به مدل قبلی آن به لحاظ ابعاد، بزرگ‌تر شده بود و در سرتاسر دنیا طرفداران زیادی پیدا کرد.

آر‌.‌ام.‌سی اسکورپین

تقریباً می‌توان گفت سبک سینمایی وجود ندارد که بروس ویلیس در آن بازی نکرده باشد و فیلم‌های مختلفی را از بروس ویلیس در علمی‌تخیلی دیده‌ایم. یکی از این آثار، فیلم لوپِر» (Looper) است که در داستان آن در آینده‌ای روایت می‌شود که سفر در زمان میسر شده است.

در این فیلم بروس ویلیس سوار بر یک دستگاه آر.‌آم.‌سی اسکورپین (RMC Scorpion) بسیار شیک و جذاب می‌شود و با فیلمی طرف هستیم که نقدهای مثبت و منفی متفاوتی را دریافت کرد. جالب است بدانید آر.‌آم.‌سی اسکورپین، یک خودروی فوق‌سریع مفهومی است که با سوخت هیدروژن کار می‌کند. این خودرو مصرف بسیار کمی دارد و به پیشرانه‌ای ساخت شرکت ژاپنی آکورا از نوع V6 مجهز است. این پیشرانه ۳.۵ لیتری، ۴۵۰ اسب‌بخار نیرو تولید می‌کند تا خودروی آر.‌ام.‌سی اسکورپین در عرض ۳.۵ ثانیه از سرعت صفر، به صد کیلومتر در ساعت برسد، بیشترین سرعت این خودرو ۳۲۰ کیلومتر در ساعت است و مطمئن هستیم بروس ویلیس از سواری با چنین خودروی آینده‌نگرانه‌ای حسابی لذت برده است.

در این قسمت به پایان فهرست خودروهای مورد علاقه بروس ویلیس رسیدیم، پیشنهاد می‌کنیم اگر شما هم اطلاعات جالبی از برویس ویلیس دارید، در قسمت نظرات این اطلاعات مفید را با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

ایرنا زندگی: موبایل‌های هوشمند با سیستم عامل اندروید یا آی. او. اس قسمت‌های ناشناخته‌ی بسیاری دارد که هنوز موفق به کشف آن‌ها نشدیم: مانند ۱۲ کد با کاربرد‌های شگفت‌انگیزی که در ادامه خواهیم خواهند.

اطلاعات مهمی در موبایل هوشمندتان وجود دارد که تنها راه مطمئن فهمیدن این اطلاعات، این کد‌ها هستند. شما می‌توانید استفاده‌های بی‌نظیری از آن‌ها داشته باشید؛ از جمله یافتن کشور سازنده‌ی موبایل، خارج کردن تلفن همراه از سرویس در صورت گم شدن یا سرقت، اطلاعات دیتای موبایل و غیره.

#۰۶#*

سیستم عامل هدف: اندروید و آی. او. اس

الف) با وارد کردن این کد بروی صفحه‌ی نمایشگر شما کدی نمایش داده می‌شود که IMEI نام دارد که کد شناسایی موبایل شماست و منحصر به هر موبایل متفاوت است.

ب) برای شناسایی کشور سازنده و سرقت موبایل کاربرد دارد. این کد را در محل امنی حفظ کنید.

*#*#۴۶۳۶#*#*

سیستم عامل هدف: اندروید

این کد اطلاعاتی درباره‌ی تمام دیتا‌های موبایل را به شما می‌دهد.

*#*#*#۰*#*

سیستم عامل هدف: اندروید

این کد اطلاعاتی درباره‌ی کیفیت صفحه نمایش‌گر موبایل شما در اختیارتان می‌گذارد.

*#*#۳۴۹۷۱۵۳۹#*#*

سیستم عامل هدف: اندروید

این کد اطلاعاتی درباره‌ی دوربین موبایل بر روی صفحه‌ی نمایش می‎‌دهد. مورد امنیتی این کد را حفظ کنید.

#*#۲۳۲۳۳۷#*#*

سیستم عامل هدف: اندروید

این کد آدرس دوم بلوتوث موبایل را به شما نمایش می‌دهد.

*#*#۷۲۶۲۶۲۶#*#*

سیستم عامل هدف: اندروید

تست را تکمیل کنید سپس اطلاعاتی درباره قدرت سیگنال دریافتی موبایل، نمایش داده می‌شود.

۳۰۰۱#۱۲۳۴۵#*

سیستم عامل هدف: آی. او. اس

تست را تکمیل کنید سپس اطلاعاتی درباره سیگنال‌های و مطالب متنی موبایل، نمایش داده می‌شود.

#۴۳#

سیستم عامل هدف: آی. او. اس

این کد قابلیت پشت خطی را از تلفن همراه شما غیر فعال می‌کند.

*۴۳#

سیستم عامل هدف: آی. او. اس

اگر اشتبا‌ها کد بالا را وارد کردید نگران نباشید. این کد قابلیت پشت خطی تلفن همراه شما را دو مرتبه بر می‌گرداند.

۳۳۷۰#*

سیستم عامل هدف: آی. او. اس

اگر در جایی نیاز مبرم به شارژ باتری داشتید از این کد استفاده کنید تا از باتری شما فول شود. (اخطار: تنها در موارد نیاز از این کد استفاده کنید، زیرا عمر باتری را کم می‌کند)

۶۷* را قبل از شماره گیری وارد کنید

سیستم عامل هدف: آی. او. اس

اگر از این کد قبل از شماره گیری خود استفاده کنید می‌توانید تماس ناشناس برقرار کنید. شماره شما برای شخص آن طرف خط نمایش داده نمی‌شود.

*#۶۷#

سیستم عامل هدف: آی. او. اس

با استفاده از این کد می‌توانید تماس‌های از دست‌رفته خود را مشاهده کنید و در صورت اشغال بودن مدام خط خود، شماره‌ی دیگری را برای تماس‌ای دریافتی خود (دایورت) وارد کنید.

کد IMEI را با استفاده از جدول بالا دریافت کنید و با به کمک اطلاعات به دست آمده کشور سازنده‌ی تلفن همراه خود را بیابید:

۱. اگر رقم هفتم و هشتم ۰۲ یا ۲۰ بود: کشور سازنده موبایل، امارات متحده عربی است.

۲. اگر رقم هفتم و هشتم ۰۸ یا ۸۰ بود: کشور سازنده موبایل، آلمان است.

۳. اگر رقم هفتم و هشتم ۰۱ یا ۱۰ بود: کشور سازنده موبایل، فنلاند است.

۴. اگر رقم هفتم و هشتم ۱۳ یا ۳۱ بود: کشور سازنده موبایل، آذربایجان است.

۵. اگر رقم هفتم و هشتم ۰۴ یا ۴۰ بود: کشور سازنده موبایل، هند است.

۶. اگر رقم هفتم و هشتم ۰۵ یا ۵۰ بود: کشور سازنده موبایل، آمریکا است.

۷. اگر رقم هفتم و هشتم ۰۶ یا ۶۰ بود: کشور سازنده موبایل، چین است.

۸. اگر رقم هفتم و هشتم ۰۷ یا ۷۰ بود: کشور سازنده موبایل، ویتنام است.

۹. اگر رقم هفتم و هشتم هردو عدد ۰۰ بودند: کشور سازنده موبایل، شرکت اصلی درج شده روی گوشی است.

کاندوم خاردار دائمی سیلیی ( ژله ای )

کاندوم خاردار ژله ای در بسته بندی بهداشتی و کاملا پلمپ عرضه می شود. کاندوم خاردار ژله ای دارای خارهایی به اندازه مناسب به دلیل قطر و نوع طراحی برجستگی هایش برای یک رابطه جنسی حرفه ای بین زوج و زوجه توصیه می شود. کاندوم خاردار درشت ژله ای در هر بار حرکت در داخل واژن، اصطکاک و ضربۀ لذت بخشی را برای زوجه ایجاد می کند که این به لحاظ روانی نیز در مرد بسیار لذت بخش خواهد بود. این کاندوم بهتر است ترجیحاً برای بانوانی که اولین رابطۀ جنسی شان را تجربه می کنند به دلیل قدرت بالایی که دارند، استفاده نشوند اما برای استفاده با خانم هایی که تجربۀ رابطۀ جنسی را قبلاً داشته اند، گزینه ای طلایی و فوق العاده هستند.

کاندوم خاردار دائمی سیلیی ( ژله ای ) تنها 69000 تومان

ویژگی های محصول :

کاندوم سیلیی خاردار

تعداد : یک عدد ،  در بسته بندی بهداشتی و پلمپ شده

جنس : سیلس ژله ای و منعطف - مصرف دائمی

حجم : فری سایز

ویژگی : دارای خارهای درشت ژله ای برای تحریک فوق العاده بانوان

قابل شست و شو

کاندوم خاردار دائمی سیلیی ( ژله ای ) تنها 69000 تومان

سشوار برقی Babyliss قدرت 7000W

اگر چه در نگاه اول، سشوار وسیله ای ساده به نظر می رسد، اما هنگامی که به چشم خریدار به آن نگاه می کنید و با انواع و اقسام برند های ناشناخته در بازار مواجه می شوید، متوجه می شوید که انتخاب یک سشوار مناسب آنقدر ها هم کار ساده ای نیست. پس این قضاوت درباره سشوار ها کمی دور از انصاف است. حال اگر بخواهید ویژگی های یک سشوار خوب را نام ببرید به چه موردی اشاره می کنید؟